Будуће катастрофе?
Da li će tako biti i ubuduće?
Izumiranje vrsta
Svijetska unija za zaštitu prirode procjenjuje da je od 1600. godine do danas izumrlo 108 vrsta ptica i 89 vrsta sisara. Za tako visoku stopu izumiranja, između 40 i 200 puta veću nego što bi bila u normalnim uslovima, krive su ljudske aktivnosti (krčenje šuma, urbanizacija, prekomjeran lov, ribolov itd.).
Rupa u ozonskom omotaču
Ozon prisutan u gornjim slojevima atmosfere štiti nas od štetnih ultraljubičastih zraka. Taj stratosferski sloj ozona iznad polova sve je tanji zbog korišćenja hlorofluorougljenika (CFC): hlor koji oni oslobađaju gomila se tokom zime iznad polova i na proljeće, sa povratkom sunčevog zračenja, njegovo dejstvo postaje razorno.
Procjenjuje se da je od 1982, izuzev u tropskoj zoni, koncetracija stratosferskog ozona na sjevernoj hemisferi smanjena za 6,5%, a na južnoj za 9,5%.
Svakojaka zagađenja
Otkako je počela industrijska era u XIX vijeku, u atmosferi se zapaža očigledan porast koncetracije gasova staklene bašte, ali i oksida sumpora, zbog kojeg padavine postaju kisjele.
Krčenje šuma i širenje pustinje
Šume, koje su prije 5000 godina prekrivale polovinu kontinenta, danas čine jedva 20% površina. To krčenje šuma izaziva nestanak mnogih bijnih vrsta, remeti kretanje vode u prirodi i uzrokuje veliku eroziju tla. Ako se izuzmu postojeće pustinje, skoro četvrtini kopnenih površina na planeti prijeti opasnost da se pretvore u pustinju.
Izvor: knjiga „Velike zagonetke čovečanstva“